Het potteke soep

2012, het wordt blijkbaar niet mijn jaar op vlak van eten. Na de mislukte tiramisu brak ik een stuk van mijn tand toen ik bananenchips at en toen kwam de affaire van het "potteke soep."

Ik neem graag soep mee naar het werk maar een thermos heb ik niet en niet alle potjes zijn geschikt om vloeistoffen te vervoeren.

Toen ik vorige week in de Delhaize stond, zag ik deze potjes van Toppits.

Veel uitleg stond er niet op: wel een icoontje van een doorstreepte druppel met daarnaast 100% wat volgens mij 100% lekvrij betekent en dus dacht ik dat dit wel eens het ideale potje kon zijn om vanaf nu soep mee te nemen.

Zo gezegd zo gedaan: het potje werd in mijn winkelmandje gegooid en afgerekend, soep werd gemaakt, in het potje gegoten en meegenomen naar het werk. Tot zo ver verliep alles vlekkeloos.

Toen het eenmaal middag was begaf ik mij naar de keuken om de soep op te warmen. 5 minuten op volle kracht, uiteraard niet met het deksel dichtgeschroefd.

Maar... eens de soep warm was, moest ik terug naar mijn bureau, 2 verdiepen lager. Om ongelukken te vermijden schroefde ik het potje terug dicht want een ongeluk op de trap met warme soep, ik wil er niet aan denken. De weg terug nam maximum 2 minuten in beslag en het onheil sloeg toe toen ik mij op 5 meter van mijn bureau bevond. Toen gebeurde dit...

het handvat zoog naar binnen, het hele ding werd luchtledig en het potje vervormde waardoor ik het niet meer open kreeg. Daar zat ik dan: hongerig, zin in soep en het enige dat ik nog te eten had waren 4 cracotten.

Toppits belooft 30 jaar garantie op dit potje, maar dat zal wel niet zijn voor mensen zoals mij die dit soort stoten voorhebben...