de mier en de leeuw

Wie jarig was, kreeg een doos wafeltjes van bompa. Elk jaar opnieuw tot hij te oud werd en wafeltjes maken te veel energie vroeg. Maar hij schreef het recept op. In zijn handschrift op kladpapier. Mijn vader scande het en mailde het door. Ik hou het zorgvuldig bij. Zowel een geprinte versie als digitaal, want het kwijtraken zou mijn hart breken.

Bompa stierf bijna 10 jaar geleden. In die tijd probeerde ik een keer of twee om de wafeltjes te reproduceren. Ik volgde het recept maar ook al was het resultaat lekker, het was niet hetzelfde. Het waren geen wafeltjes van bompa. 

Vorige week las ik iets over familierecepten. In een nostalgische bui haalde ik het recept van mijn grootvader boven en deed een nieuwe poging. Lekker, maar veel te krokant. Ideaal voor galettes, minder voor wafels. Net zoals de vorige keren. Wat een teleurstelling.

Ik begon te denken dat mijn grootvader zich vergist had, of ons opzettelijk gesaboteerd had. Ik begon wafelrecepten te googlen. Wafeltjes van bompa maak je maar met 3 eieren. De recepten die ik online vond hadden er minstens 4 tot 7. Zou het daaraan kunnen liggen? Toen las ik dat je wafeltjes op de hoogste stand moet bakken als je wil dat ze zacht zijn. Dat had ik niet gedaan. Ik had mijn wafelijzer braaf op medium gezet. Zou dat de oplossing zijn?

Een nieuw weekend, een nieuwe poging. Met een extra ei en op de hoogste stand. Dat ging hard. 30 seconden per keer. Met momenten was het nogal stressy. Als je tijdens het bakken probeerde even iets anders te doen, floot de timer je onmiddellijk terug. Ik kon mij niet onmiddellijk inbeelden dat mijn grootvader dat zo snel deed, maar hij had natuurlijk wel jaren ervaring. Waarschijnlijk verdeelde hij het deeg in porties voor hij aan het bakken sloeg.

Het resultaat mocht er wezen. Mooie zachte wafeltjes. Het is al zolang geleden dat ik echte wafeltjes van bompa at dat ik niet durf te beweren dat ze hetzelfde zijn. Maar ze waren wel geslaagd.

Dat vond ik toch. De reactie van mijn zoon? "De krokante waren lekkerder."