Pagina's

woensdag 25 april 2012

Met de fiets dus

Het is mij gelukt! Ik ben met de fiets gaan werken en ben ook weer thuis geraakt. En dus... Wat hebben we vandaag geleerd?

Ten eerste.
Tramsporen zijn gevaarlijk. Ik denk dat het een klassieke beginnersfout is voor veel fietsers (in Brussel) maar met tramsporten moet je uitkijken. Voor je het weet zit je voorwiel er in vast en lig je op de grond. Yep, dag 1 met de fiets en ik ben al gevallen. Gelukkig ging het heel traag en viel ik redelijk zacht op mijn knie. Ik heb er niet veel aan overgehouden, alleen stond mijn stuur wat scheef en dat is ondertussen al opgelost.

Ten tweede.
Neem een kam en/of borstel mee. Want als je op je werk toekomt zie je er niet uit. Morgen steek ik er dus zeker een in mijn zak.

Ten derde.
Roodheid kan zeker tot drie kwartier aanhouden. Ik denk dat iedereen op kantoor aan mijn hoofd kon zien dat ik met de fiets gekomen ben: zo gloeien en rood zien... Laat ons hopen dat dit na een tijdje beter gaat.

Ten vierde.
Het maakt niet uit hoe weinig plaats je nog hebt in je rugzak of hoe mooi het weer buiten is: neem een jas mee. Dit is België: het weer kan altijd omslaan. Zeker als ze regen voorspeld hebben. Gelukkig had ik wel een regenbroek mee en kon ik een jas van mijn werk lenen.

Ten vijfde.
Bergop rijden met harde zij- of zelf tegenwind: ik ben er nog totaal niet klaar voor. De laatste meters heb ik dan ook te voet gedaan met de fiets aan de hand. Volgende keer beter (of neem ik in dat geval misschien toch de tram).


dinsdag 24 april 2012

Geweldige vooruitzichten

Hoort u daar ironie in mijn stem? Absoluut.

Nu Léon naar school gaat, zijn we op zoek naar de beste manier om ons te organiseren zodat hij niet te vroeg op school is en wij niet te laat op ons werk.

Die beste manier, dat zou het volgende zijn: ik zet Léon af met de fiets en rij dan door naar mijn werk. 7,5 km. Buiten het feit dat het wat bergop en bergaf gaat en dat ik geen conditie heb, zou het wel doenbaar moeten zijn.

Het was mijn nieuwjaarsresolutie om dit jaar met de fiets te gaan werken, maar het is er tot nu toe nog niet van gekomen. Nu het hier zwart op wit staat, moet ik dus wel.

Maar die (weers)vooruitzichten...

via weather.com

... echt geweldig! *diepe zucht*

maandag 23 april 2012

Graphic novels

Onder het moto het moet niet altijd chicklit zijn, wordt hier ook al eens een graphic novel gelezen. Ergens tussen januari en nu las ik er (maar) drie:

Poulet aux prunes van Marjane Satrapi (2004 - 84 p.)
Na Persepolis wou ik nog een boek van deze schrijfster lezen en dat ga ik in de toekomst absoluut nog doen. Een prachtig verhaal dat onlangs werd verfilmd en waar ik dan ook heel benieuwd naar ben.

Fun Home van Alison Bechdel (2006 - 232 p.)
Een boek met een prachtige cover met zilverfolie en mooie tekeningen vol details. Het verhaal was ook wel goed maar ik werd afgeleid door de enorme hoeveelheid aan moeilijke woorden. Misschien moet ik mijn Engels wat bijschaven en het nog eens lezen.

Habibi van Craig Thompson (2011 - 670 p.)
670 pagina's maar zo prachtig getekend dat ik helemaal werd meegesleept en dat het geen moment verveelde. Dit boek kan ik iedereen aanraden. Als je een graphic novel wil lezen maar niet weet waar te beginnen: kies dit boek. het is absoluut ge-wel-dig! Thompson deed er 8 jaar over om het uit te brengen en ik hoop met gans mijn hart dat zijn volgend boek er wat sneller zal zijn want zo lang kan ik niet wachten (gelukkig heb ik net zijn carnet de voyage (uit 2004) besteld).

donderdag 19 april 2012

Eyebombing [6]




=====================================================================
Meer eyebombing op deze blog of op eyebombing.com
=====================================================================

woensdag 18 april 2012

Mini-ijsjes

Vorige week zag ik mini-ijsjes van plop in de winkel. Wat denkt een mama dan: "Oh mini-ijsjes, wat schattig. En zo één mini-ijsje zal wel gezonder zijn dan van die raketten. Ik ga dat kopen."

Alleen is meneer mij weer te slim af en vraagt hij na ijsje nummer 1 systematisch naar ijsje nummer 2.


Daar gaat het mini-effect. Ik had het kunnen weten.


dinsdag 17 april 2012

Eyebombing [5]

Op de tram



Aan de roltrap



=====================================================================
Meer eyebombing op deze blog of op eyebombing.com
=====================================================================

De eerste schooldag...

...was hier geen groot succes. Waar ik van verschillende mensen hoorde dat hun kids al weken aan het vertellen waren dat ze binnenkort naar school mochten en niet wouden slapen zonder hun boekentasje in de buurt, leek Léon totaal niet te vatten dat er iets zou veranderen. Toen ik vanmorgen zei "Léon gaat straks naar school" zei meneer doodleuk "nee."

Hij wou ook niet poseren voor de obligate foto. Iets beter dan dit hebben we dus niet.


Toen ik hem ging afzetten, maakte hij een scene en toen ik hem om 15u35 kwam ophalen heb ik nog nooit zo'n triestige blik op zijn gezichtje gezien. Léon en nieuwe situaties: tot nu toe is het nog geen goeie match geweest. Gelukkig dat hij eenmaal thuis terug zijn leuke en zotte zelve was.

De eerste grote mijlpaal is achter de rug. Nu is het wachten op de dag dat hij vrolijk thuis komt met allerlei grappige verhalen over zijn vriendjes. Dan ga ik pas echt blij zijn.

zaterdag 14 april 2012

Eyebombing [4]


=====================================================================
Meer eyebombing op deze blog of op eyebombing.com
=====================================================================

donderdag 12 april 2012

Nail art

Ja ik geef toe: ik volg al eens een nailartblog. Of twee. En ik kijk soms op pinterest. En als ik in de kruidvat sta, kan ik niet weerstaan aan die goedkope leuke kleurtjes.

Deze 2 flesjes samen waren nog geen € 4.

NYC - Pier 17 & Essence - Blue Addicted

Samen gaf dat dit geweldig resultaat:

Maar eraf halen... Man, wat een gedoe. En dat vertellen die blogs je natuurlijk nooit. Glitternagelak is de grootste merde ter wereld. Het is maar dat u gewaarschuwd bent.

dinsdag 10 april 2012

Waarschuwings- en andere stickers

Als er één schrijfster van chicklit boeken is die ik warm kan aanbevelen dan is het wel Jill Mansell. Haar heldinnen zijn steevast toffe madammen, er lopen allerlei leuke randfiguren rond en de boeken zijn grappig en romantisch.

Toen mijn zus vroeg  of ik haar nieuwste boek wou lenen was mijn antwoord: "uiteraard!" en ik las het in één ruk uit want dit was chicklit zoals ik het graag lees.


Maar ik heb toch een kleine opmerking. Ergens halfweg het boek begon ik mij af te vragen waarom die personages steeds op de vaste lijn belden en daarbij gepaard de persoon in kwestie niet konden bereiken als die niet thuis was of als de hoorn niet goed op de haak lag. Had niemand daar een gsm?

Nee dus.


Blijkt dat het boek al meer dan 15 jaar oud is maar dat het pas vorig jaar in het Nederlands vertaald werd. In plaats van een grote, blinkende, blauw en groene stikker "DE NIEUWE JILL MANSELL" zouden ze een mens toch mogen waarschuwen. "OPGELET! BOEK MET VEROUDERDE TECHNOLOGIE - NU PAS VERTAALD" was beter geweest.

maandag 2 april 2012

Maxy en Foxy

Wij hebben hier een Maxy. Zo'n springdier in de vorm van een hond en zowat de enige hond die bij ons permanent in huis mag wonen. Want eerlijk, wij zijn wel dierenvrienden, maar een levend beest in huis... Liever niet.

Maar dit weekend gingen vrienden van ons een weekendje weg en vroegen ze ons om te dogsitten. Enter Foxy.

En Maxy en Foxy die lijken een beetje op elkaar.


Beiden zijn ze zo tam als maar kan zijn, alleen moet je Foxy al eens wat eten en drinken geven en buiten laten. Voor de rest zijn het de liefste honden ter wereld.

Gelukkig zag Léon toch het verschil tussen de twee.