this definitely didn't sok

Ik zit in de raad van bestuur van de kribbe waar Léon vroeger opgevangen werd. Soms is dat vloeken.

Oh nee, die vergadering valt net in een week waar ik al redelijk wat dingen gepland heb. Ik ga dus niet veel thuis zijn.

Of oh shit. Volgende week is het raad van bestuur en ik moet het verslag van vorige keer nog maken. Waar liggen die papieren nu weer?

Of WTF verlangt de Vlaamse Regering nu van de kribbes en de ouders? Het nieuwe beleid vraagt serieus wat aanpassingen waarover menig uur van discussie is nodig geweest.

Maar het  is ook leuk. Lid zijn van een raad van bestuur geeft mij het gevoel iets nuttigs te doen, het is verrijkend en het geeft mij de kans dingen bij te leren over een materie waar ik anders nooit mee in aanraking zou komen.

En in mijn geval is het ook het enorme voorrecht te mogen samenwerken met een geweldig en gemotiveerd team en allemaal toffe madammen die alles uit de kast halen om hun kindjes een leuke tijd te geven. Madammen waarmee ik gisteren met veel plezier mee aan tafel zat tijdens het nieuwjaarsfeestje. Madammen die mij bedankten voor mijn inzet (die nu ook weer niet zo groot is) met dit supercadeau met de beste slogan ooit:

Kniekousen met apen be'kous' we are happy.

Een voorrecht zeg ik u!

superléon

Ik lees één boekje voor wanneer ik Léon in bed leg. Eén. Want ik ken dat. Als ik één keer 2 boekjes zou voorlezen, ben ik vertrokken om dat tot de eeuwigheid te herhalen.

Op maandag was Léon nog helemaal niet slaperig en vroeg hij om een tweede boekje. Uiteraard ging ik niet toezeggen, maar ik kwam met een alternatief: een zelf uitgevonden verhaaltje over Supermarieke.

De plot was simpel: Supermarieke zat op de tram en oh jee: de brug was kapot. Als de tram niet stopte zou hij in de ravijn vallen! En waren zijn remmen toch ook niet juist stuk zeker? Kort samengevat: Supermarieke to the rescue, alles eindigt goed en iedereen is blij.

Het concept sloeg in als een bom en er werd onmiddelijk naar een verhaal over Superléon gevraagd. Ik vond vlug iets uit over boeven op het dak van de school en Superléon moest ze vangen. Mijn zoon was helemaal mee, leefde zich onzettend hard in en sloeg zelfs mee aan het fantaseren. Ik had al snel door dat deze verhaaltjes vanaf nu een vast onderdeel van het slapengaanritueel zouden worden.

En ja hoor, ik had gelijk. Zowel gisteren als vandaag kwam na het boekje de vraag om een verhaaltje over Supermarieke. Ik was gevleid dat hij om een verhaaltje vroeg met mij in de hoofdrol. Ik had echter beter moeten weten. Want dit is wat zowel gisteren als vandaag gebeurde. Ik schets het probleem: Supermarieke loopt op straat en hoort plots: “Help! Boeven overvallen de bank!” of Supermarieke is in de zoo en dan roept iemand: “Help! Mijn kindje viel in de leeuwenkooi!” Maar als ik wil vertellen hoe Supermarieke ter hulp gaat schieten, neemt Léon het over: “En dan komt haar baasje: Superléon!”

Haar baasje. Dat is een letterlijke quote. Het eerste wat Superléon trouwens tegen Supermarieke zegt is: “Dag mijn meisje.” Ik denk dat de ultieme fantasie van mijn zoon is om zijn ouders eens te vertellen wat ze moeten doen in plaats van zelf altijd te luisteren. Maar ik dwaal af, terug naar het verhaal. Ik bespaar u de details maar het komt erop neer dat Superléon alles en iedereen redt en Supermarieke niets anders kan doen dan ernaar te kijken.

Superléon. He saves the day but steals the spotlight.

Wie weet ziet Marvel hier wel brood in.

create your own marvel superhero

2014 | in tips en links

Nog lijstjes! Als die dingen u ondertussen de strot uit komen, klik dan vlug weg. No hard feelings. Ik wou gewoon graag nog wat dingen delen die ik in 2014 goed/lekker/interessant/mooi/aan te raden vond. (en ja, sommige zaken zag de trouwe lezer hier al eens passeren, ik doe soms aan recyclage)

UIT ETEN

Culinair gezien was 2014 een succesvol jaar: 5 nieuwe lekkere restaurants ontdekt, dat is bijna 1 elke 2 maand. Oh ja, even “for the record”: geen enkele keer was Léon erbij.

-          Cuichine | Geweldig lekkere Aziatische keuken in Berchem

-          Toukoul | Ethiopisch restaurant in Brussel waar ze mij zeker nog eens terug gaan zien

-          Izakaya | mijn to go voor sashimi in Brussel

-          Tayyabs | Pakistaans restaurant in Londen (vlak bij Brik Lane) waar ik naartoe werd gesleepd door mijn vriendin die er woont en de beste adresjes kent

-          Hamburg | Lekkere hamburgers in Rotterdam

KOKEN

Niet al mijn eten kwam uit restaurantkeukens, regelmatig sta ik zelf ook achter de kookpotten. Ik deel graag de beste dingen die dit jaar voor het eerst, maar zeker niet voor het laatst, uit mijn keuken kwamen.

-          vegan bolognaisesaus met champignons | zou ik elke week kunnen maken, het vegan aspect gaat wel aan mij verloren want ik eet al mijn pasta met kilo’s parmazan

-          limonade van watermeloen en framboos | heel verfrissend in de zomer

-          dip met cannellinibonen en feta | superlekker met geroosterd pittabrood, wordt hier klaargemaakt voor al mijn picknicks en aperitieven

-          gepaneerde haloumi met tomatensalade | voor wie op zoek is naar een lekker slaatje

-          chocolade bananencake | ideaal als je zwarte bananen hebt liggen

-          cake met courgette | voor wie eens iets anders wilt probreren

-          tex mex bloemkoolrijst | uiteraard moet mijn eigen recept ook in het lijstje

BOEKEN

Voor kerstmis 2013 kreeg ik een Kindle Paperwhite en sindsdien wordt hier weer regelmatig gelezen.

-          The Princess Bride van William Goldman | ik was zo hard mee

-          Edenbrooke & Blackmoore van Julianne Donaldson | boeken voor wie van Jane Austen houdt; ik las beide boeken in 1 weekend, zo goed vond ik ze

-          Frederica & The Grand Sophy van Georgette Heyer | nog boeken voor de Jane Austenfan; steevast met sterke vrouwelijke hoofdpersonnages

-          You Don't Have to Say You Love Me van Sarra Manning | chicklit, maar geweldig goede chicklit

-          The Perks of Being a Wallflower van Stephen Chbosky | niet het beste boek dat ik vorig jaar las, maar het verdient toch een plaatsje in dit overzicht

MUZIEK

Euhm ja... Ik luister heel graag naar muziek, maar ik ben nooit echt mee. Bewijs: hier waar ik in 2014 voor het eerst naar luisterde (en heel goed vond):

-          Florence + the Machine - Ceremonials | album uit 2011

-          Radiohead - The Bends | album uit 1995 (en hoewel ik alle singles kende, was 2014 het eerste jaar dat ik de hele plaat luisterde)

-          The Beach Boys - Tears in the Morning | uit 1970 – beter dan The Radio’s

-          Birdy - Birdy | album uit 2011

-          The Maccabees - Toothpaste Kisses | uit 2007

FILM

En als u dacht dat ik voor muziek niet mee was, voor film is het nog erger. Ik kijk heel weinig films en ga alleen naar de cinema met Léon. Voor Song of the Sea maakte ik 2 weken geleden al reclame, dus blijft er maar 1 andere film over die ik u kan aanraden: Once (2006). Deze film stond al lang op mijn te-kijken-lijstje. Ik was dan ook heel blij om hem in de catalogus van Netflix terug te vinden. Het is een Ierse low budget film. Verwacht geen grootste dingen of effecten, ook de acteerprestaties hadden soms beter gekund, maar het verhaal zit goed en de muziek (van Glen Hansard) is zo subliem dat het de hele film maakt. De soundtrack had eigenlijk bij het lijstje hierboven moeten staan, maar dan was de verrassing eraf en als u graag bewijs wilt dat ik gelijk heb: het titelnummer Falling Slowly won zelfs de Oscar voor beste lied. (Ja ok, sinds My Heart Will Go On er ook één won, kan dat klinken als een twijfelachtige eer, maar hier had de jury het voor 100% bij het rechte eind.)