Pagina's

maandag 29 december 2014

2014 | in foto's

Het einde van het jaar nadert en dus worden we overspoeld met lijstjes en overzichten. Omdat er hier in 2014 zo weinig geblogd werd, leek het mij wel een goed idee eens mee te doen.

Here we go:

Het jaar begon met een nieuw paar wristworms. Ik zou serieus niet weten hoe ik de herfts, winter en lente zou overleven zonder.

In februari nam mijn collega een weekje verlof en paste ik zijn background aan.

Dit jaar was ik eindelijk voorbereid op carnaval. Allez, min of meer (dat doet mij eraan denken dat ik misschien al eens over verkleedopties zou moeten nadenken voor binnenkort).

Tijdens de krokusvakantie startten we een nieuwe traditie: samen naar Anima, het festival voor de animatiefilm in Flagey.

Voor mijn verjaardag trakteerde ik mezelf op een nieuwe vriend (in maart, lang voor de NV-A zijn broer claimde).

Ik ben heel trots op het feit dat wij een geheim familierecept hebben: wafeltjes van bompa. Om de dag te eren waarop mijn grootvader 92 zou zijn geworden, maakte ik er klaar.

Eerste selfie van Léon met de SLR. Er is wel nog wat werk op vlak van focus en cadrage.

In juni werd ik in Rotterdam helemaal verliefd op het concept van CitizenM.

Onderweg naar onze vakantiebestemming verbleven wij in een hotel in Bremen waar de netwerkbeheerder duidelijk voetbalfan was.

De eerste week van onze vakantie spendeerden we in Aarhus. Ik koos deze bestemming voornamelijk vanwege zijn strategische ligging ten opzichte van Legoland en het geweldige ARoS.

Daarna volgde een week in Kopenhagen.

In de Botanisk Have kwam ik deze oogjes tegen en ik zweer dat ik ze zelf niet geplakt heb!

Selfie in Tate Modern in september.

Ik probeer ouderschapscliché's zo veel mogelijk uit te weg te gaan maar toen Léon alleen kon fietsen op 2 wielen smolt mijn moederhart van trots. (En zie hoe snel hij gaat, onmogelijk een scherpe foto te nemen!)

2 weken geleden zetten Léon en ik onze kerstboom op het strand.

En voor Kerstmis kreeg ik een robot! Hoe cool is dat?

vrijdag 26 december 2014

magisch


In alle eerlijkheid, ik heb de film The Secret of Kells nog nooit helemaal van begin tot einde gezien, maar de stukken die ik wel zag, vond ik machtig mooi getekend.

Toen ik ontdekte dat er van dezelfde makers een nieuwe film uit is, wist ik dat ik mijn kerstactiviteit voor Léon gevonden had.


Op Cinebel (dat er blijkbaar op 5/1 mee ophoudt) zag ik dat de film momenteel wel enkel in Franstalige versie wordt vertoond. Met mijn 2-talig kind maakt dat uiteraard geen zak uit en dus trokken we met de tram en de metro naar de Vendôme, een kleine gezellige cinema op de Chaussée de Wavre (echte Brusselaars zeggen nooit steenweg).

Song of the Sea is zonder overdrijven de mooiste tekenfilm die ik ooit gezien heb. Prachtige beelden, sfeervol, magisch... van de eerste tot de laatste seconde. En dat het niet enkel de tekenstijl is die het hem doet, bewijzen de paar tranen die ik heb gelaten, zo hard dat ik meeleefde.

Ik kan iedereen dus aanraden deze film zo snel mogelijk te gaan zien. Om een of andere reden komt Het Lied van de Zee, de Nederlandstalige versie, pas uit op 18 februari 2015. Wie het niet ziet zitten om de film in het Frans te bekijken, zal dus nog even moeten wachten, maar ik beloof je: het is het wachten waard.

donderdag 25 december 2014

2013

2014 loopt op z'n einde en mijn fotoboek over 2013 is sinds een paar weken eindelijk af. Het is dus niet alleen met bloggen dat ik hopeloos achter zit.

Maar kom, we laten het niet aan ons hart komen. Vooral niet omdat ik best wel trots ben op wat ik gemaakt heb: een jaaroverzicht in zo'n 140 pagina's. Ik toon jullie graag de beste bladzijden maar uiteraard krijgen jullie alleen Léon te zien.

Ik stak er ook een recept in...

 en leuke uitspraken van Léon...

 elke maand begon met het overzicht van Léon loves...
en er staan foto's en scans in van de kunstwerken die mijn zoon maakte, zo moet ik mij niet slecht voelen als er in een opruimwoede al eens iets in de vuilbak belandt...
het verschil tussen de 2 pasfoto's was zo ongelofelijk dat ik niet anders kon dan ze een plaatsje in het boek geven...


 en frietjes blijven voor eeuwig Léon zijn lievelingseten

Dit jaar ontwierp ik dubbele pagina's in photoshop, dat zorgt voor een mooier geheel. Voor het afdrukken blijf ik zweren bij Blurb, omdat zij naar mijn weten de enige zijn die laten weten wat de exacte afmetingen van hun pagina's zijn en hoeveel ervan af gesneden kan worden. Ik wacht wel steevast op een promotieactie voor ik bestel en ik heb de indruk dat ze er minder en minder houden: tussen februari en november waren er alleszins heel weinig wat mij niet echt motiveerde om aan mijn boek te werken. Tot slot kies ik voor het premium paper, lustre finish. Dat maakt het geheel helemaal af.


dinsdag 18 november 2014

ik heb gewonnen!

"Ik ben ook een kindje geweest", zei ik tegen Léon.
"Ja, en ik ben ook een kindje maar jij heb gewonnen, want jij bent eerst groot geworden."


Ik mocht wel de race van het leven winnen maar uitroepen "Ik heb gewonnen! Ik heb gewonnen!", leverde mij een boze zoon op.

zaterdag 25 oktober 2014

kinderboeken | met activiteiten of om van te leren

Stilaan beginnen we hier heel wat kinderboeken te verzamelen. Maar we hebben niet alleen prenten- en verhalenboeken. Léon wil al eens graag iets bijleren en dus leek het mij leuk om de meest interessante boeken op een rijtje te zetten.

Atlas | Aleksandra & Daniel Mizielinski | 2013 | 96 p.
Dit boek is zo'n dikke aanrader! Het is absoluut prachtig. De atlas is niet volledig, het is te zeggen: voor elk werelddeel staat er wel een kaart in met alle landen erop, maar niet alle landen werden apart uitgewerkt, wel en 50-tal. Soms is dat een beetje vloeken: bijvoorbeeld als je een vakantie gepland hebt in Denemarken en dat graag samen met je kind had bekeken. Maar de landen die er wel instaan zijn zo mooi geïllustreerd en er staat zoveel info bij, dat je je er uren zoet mee kan zijn. (ok, laten we eerlijk zijn: Léon kan ik er ongeveer een half uur mee bezig houden, maar zonder hem was ik er uren in aan het kijken)



In de ruimte | Liesbet Slegers | 2007 | 23 p.
Dit boekje leenden we in de bibliotheek en het lijkt alsof het momenteel niet meer verkocht wordt. Dat is spijtig want het is een leuk en interessant boek. En het heeft uitflapbare pagina's (altijd een hit). Het was al een tijdje geleden dat we het lazen en ik ben ondertussen het meeste vergeten, maar Léon die kent nog altijd het verschil tussen meteorieten en asteroïden.

 
De pengreep van Léon zat niet helemaal goed en dus ging ik op zoek naar een leuk activiteitenboek zodat we samen wat konden oefenen. Zo kwam ik de leuke boeken van "Editions Usborne" tegen op Amazon.fr waar ze alle boeken in het Frans en Engels hebben. Met het schrijven van deze blogpost ontdekte ik dat er op Bol.com heel wat in het Nederlands te vinden zijn.
Dit is een doeboek vol doolhoven, verschillen zoeken, telopdrachten, stickers en nog veel meer. Ideaal voor 5-jarige jongetjes. Uiteraard bestaat er ook een variant voor meisjes.

 
Tekenen en Léon, het is (momenteel) geen grote liefde. Maar dit boek staat vol stap-voor-stap tips om dingen te leren tekenen zodat ik het toch een aanrader vind, ook voor volwassenen. Zo kan ik nu een kei coole piratenboot tekenen en dat vindt Léon wel geweldig.

 
Plots was Léon geïnteresseerd in het lichaam en hoe de spijsvertering werkt. Dat vroeg om een aangepast boek. Het boek is ontzettend volledig: elke lichaamsfunctie staat uitgelegd (ademhaling, spijsvertering, spieren en botten, zintuigen...) en het heeft meer dan 50 flapjes (een nog grotere hit bij kinderen dan uitflapbare pagina's!). Wij lezen niet alle tekst die er instaat maar ik probeer zo goed mogelijk alles te overlopen.

1001 dieren | Deltas | 28 p.
Wij hebben een abonnement op Planckendael. We gaan er dus regelmatig naartoe. Maar waar we vroeger zelden verder raakten dan de speeltuin en de giraffen, wil Léon tegenwoordig veel dieren zien en wil hij ook de naam van alle beesten kennen (ken jij de Arabische Oryx? wij (nu) wel). In dit boek vind je, zoals de titel zegt, 1001* dieren. Dat zijn uiteraard niet alle dieren die er bestaan (de Arabische Oryx staat er bijvoorbeeld niet in) maar het is wel een heel tof boek om in te bladeren en nieuwe soorten te leren kennen.


1001 voertuigen | Deltas | 28 p.
Is jouw kind zot van vliegtuigen, treinen, boten, vrachtwagens, van alles wat beweegt? Dan moet je dit boek in huis halen. Het is hetzelfde eenvoudige principe als bij het dierenboek hierboven: gewoon 1001* tekeningen van dingen en de naam erbij en meer moet dat niet zijn.


*ik heb het aantal dieren en voertuigen niet geteld, en om één of andere reden spreken ze in de Franse en Engelse versies (van uitgeverij Usborne) om 1000 afbeeldingen: 1000 animaux - 1000 animals1000 engins et véhicules1000 Things That Go


woensdag 8 oktober 2014

tex-mex bloemkoolrijst

Een tijdje geleden vertelde een vriendin mij over bloemkoolrijst. Men neme een bloemkool, men mixt deze en men maakt er een soort van nasi van maar dan zonder rijst. Nu ben ik geen bloemkoolfan maar er werd mij verzekerd dat je er niets van proeft.

Ik vond dat bloemkoolrijstding wel iets intrigerend en wou dat dan ook eens proberen. Ik ging echter niet voor nasi, maar voor een variant op deze tex-mex rijstschotel die ik regelmatig klaarmaak (maar dan op een snellere manier). 

En het is waar, er valt geen bloemkoolsmaak te bespeuren. Het resultaat is een lekker en gezond gerechtje waarvan ik niet anders kan dan het met jullie delen.


(kijk, we doen professioneel met een pinbaar fotootje en al!)

INGREDIËNTEN
  • 1 bloemkool
  • 1 rode paprika
  • 1 (rode of gele) ajuin
  • look
  • 1 chilipepertje
  • 500g pasata
  • 1 klein blikje maïs
  • 1 blik rode bonen
  • 70g cheddar
  • arachideolie
  • chillikruiden, paprika, cayenepeper...
  • peper & zout
  • italiaanse kruiden

BEREIDING
  • snijd de bloemkool in stukken en mix fijn (maar niet tot moes)
  • doe de olie in de wok
  • voeg de fijngesneden ajuin, look en chilipeper toe en bak even aan
  • voeg dan de gesneden paprika toe en laat ook even bakken
  • doe de gemixte bloemkool erbij en laat goed aanbakken, zo’n 10 minuten, ondertussen regelmatig roerend
  • voeg kruiden naar smaak toe
  • voeg de uitgelekte maïs en rode bonen toe en roer alles goed dooreen
  • doe de pasata erbij en laat goed opwarmen
  • draai de cheddar er door
  • dien op als de kaas gesmolten is


dinsdag 7 oktober 2014

charmeur

Mijn zoon kan een echte charmeur zijn. Toen ik recht van de kapper kwam met mijn nieuwe herfstkleur riep hij luidkeels uit: "Wauw mama! Jouw haartjes zijn mooi rood!"

's Avonds deed hij er nog een schepje boven op: "Mama, ik moet je iets vertellen. Ik vind jouw haartjes echt, echt, echt mooi."

Zo lief! Mijn hart kon niet anders dan smelten.

Spijtig genoeg vindt hij het niet altijd nodig om zijn charmes boven te halen. Soms lijkt hij liever enorm tactloos te zijn. Zo zei hij bij het zien van "Gruzinkerbell" (in Despicable Me 2):
"Kijk mama, hij is zo dik als jij!"*



*voor wie mij niet kent: dat is niet waar



zondag 5 oktober 2014

24 uur in rotterdam

Voor mijn verjaardag had ik tickets gekregen voor een concert van Eels in Rotterdam. De ideale gelegenheid om er een nachtje aan vast te plakken en zo spendeerden mijn vriend en ik ergens eind juni 24 uur in Rotterdam. (ja, ik zit hopeloos achter met bloggen...)

We gingen met de wagen, parkeerden gratis op een P+R parking aan de rand van de stad en namen van daaruit het openbaar vervoer naar het centrum (daar kunnen ze in Brussel nog veel van leren).

Overnachten deden we in CitizenM. Dit geweldige hotel was helemaal op ons lijf geschreven: leuke inrichting, groot bed, Androidtablet om alle domotica en multimedia in de kamer te bedienen, lekker ontbijtbuffet en overal leuke boodschappen.

's Middags aten we "proper burgers" bij Hamburg:

Voor de rest liepen we gewoon rond, zonder plan, met het fototoestel in de aanslag.






Na het concert sloten wij onze avond af in de bar van het hotel. Bij het inchecken hadden we namelijk een bonnetje gekregen voor een gratis drankje en dus wisselden we dat in voor 2 lekkere cocktails met bramen. Alleen al voor die cocktails zou ik nog eens terug willen naar Rotterdam. Al zet ik dan ook het Boijmans Van Beuningenmuseum op mijn planning.


woensdag 10 september 2014

rugby mom

Ik heb als kind nooit sport gedaan met als gevolg dat ik nu in de clinch lig met mijn gewicht, geen conditie heb en alles behalve sportief ben. Gelukkig krijgt een mens een 2e kans door zijn kinderen. Léon moet en zal dus aan sport doen en liefst van al in teamverband.

Ik ging op zoek naar een activiteit en vond een rugbyclub die op een veld speelt dat op 5 minuutjes te voet van ons huis ligt en dat voor kinderen vanaf 5 jaar. SCORE! Daarbij trainen ze op zaterdag en niet op woensdagnamiddag, wat een hoop geregel met opvanggrootouders voorkomt. DOUBBLE SCORE!

Vorige zaterdag was het zo ver: Léon moest naar de eerste training. Na mijn meest geperfectioneerde opvoedingstechniek te hebben bovengehaald (het totaal onverantwoorde omkopen met snoepjes) was hij zelfs enthousiast en zag hij het helemaal zitten.

En het moet gezegd: hij heeft goed meegedaan. Iets wat niet eenvoudig is voor zo'n jong kind dat direct mee moet met de grote groep (alle kinderen onder de 10 trainen samen). Bewijs: de 2 andere kleine nieuwelingskes hebben het zelfs niet geprobeerd of direct opgegeven. Het was allemaal wel op z’n Léons: tussendoor stond hij te dagdromen, in het gras te rollen of naar de vliegtuigen te starten. Maar toch, ik noem het een succes, zie in mijn zoon een geweldige tackelaar (dat wordt sowieso zijn favoriete onderdeel van het spel), hij kreeg zijn 3 snoepjes en wij samen blij naar huis.

Maar... Toen ik zei: "Volgende week terug", antwoordde hij: "Ah, nee dat was maar voor 1 keer."

Dat vraagt dus om een beloningsplan (laten we eerlijk zijn, eigenlijk is het gewoon een omkoopplan). In mijn hoofd ben ik al volop aan het bedenken wat ik allemaal kan beloven: als hij gaat, kunnen we eens gaan zwemmen, of naar Planckendael en op langere termijn zou ik kunnen zeggen dat als hij 5 keer gaat we naar een kei cool zwembad gaan (zo’n subtropisch met veel glijbanen) of naar samen naar de film enzo... Ik ben daarjuist begonnen met hints te droppen. Hopelijk werkt het.

Maar alsof het nog niet erg genoeg is dat rugby mom zijn betekent dat ik mijn zoon kei hard chanteer en ik mijn rustige zaterdagochtenden opoffer (al doe ik eigenlijk niets anders dan van 10 tot 12u aan de zijlijn rondhangen, mijn kind in het oog houden, al eens "Allez Léon!" roepen en hopen dat het niet gaat regenen), ontdek ik nu dat ik daardoor ook geweldige initiatieven als dit moet missen.

Aarg! Wie wist trouwens dat muzikanten zo vroeg opstonden!

some ecards -